Al sinds de oudheid zijn rode wijnbladeren gekend als kruidengeneesmiddel. Ze ontgiften, versterken de aderen en dragen bij aan de afvoer van overtollig vocht in het weefsel. Dit is uiteraard goed nieuws in de strijd tegen cellulitis en vermoeide, zware benen.
Herkomst
De rode wijnstok behoort tot de wijnstokfamilie en wordt geteeld in Centraal- en Zuid-Europa, Australië en Zuid-Afrika.
Gebruikte plantenbestanddelen
De bladeren, die in de herfst roodachtig verkleuren, worden gebruikt als kruidengeneesmiddel. Ze zijn rijk aan flavonoïden, rutine, tannines en mineralen.
Gebruik en werking van rode wijnbladeren (Vitis vinifera)?
Al in de oudheid werden wijnbladeren gebruikt als remedie tegen ontstekingen. Franse wijnboeren verwerkten de rood gekleurde wijnbladeren tot pulp en gebruikten dit om kompressen te maken. Zo werden in het verleden huidaandoeningen en andere huidklachten behandeld.
Intussen hebben ook onderzoekers bevestigd dat met name rode wijnbladeren een zeer positief effect op de aderfunctie hebben. De secundaire plantenstoffen – en dan vooral flavonoïden – zijn voor dit effect verantwoordelijk. Ze hebben een ontstekingsremmende werking, sluiten de vaten af en voorkomen dat vocht in het weefsel dringt.
Wie ‘s avonds last heeft van vermoeide, zware benen of gezwollen enkels, kan dankzij de kracht van rode wijnbladeren op verlichting rekenen. Ook voor de behandeling van cellulitis, de onaantrekkelijke bultjes en deukjes op de dijen, buik of bovenarmen, staat deze medicinale plant ook hoog aangeschreven. De ontgiftende en vaatversterkende eigenschappen ondersteunen vrouwen op natuurlijke wijze in hun streven naar een glad en strak lichaamssilhouet.
Natuurlijk is de werking van rode wijnbladeren – zij het in de vorm van tabletten of een crème – niet meteen zichtbaar. Maar na een paar weken regelmatig gebruik van dergelijke preparaten is het resultaat niet meer te miskennen.